De spitssnuitsteur is een exotische steursoort die slechts incidenteel in Nederland aangetroffen wordt. 

Herkenning

De spitssnuitsteur (Acipenser stellatus) behoort tot de familie van de steuren (Acipenseridae). De soort kan tot ongeveer 250 centimeter groot worden. De soort heeft in vergelijking tot andere in Nederland voorkomende steuren een lange en spitse snuit. De soort heeft contrastrijke relatief grote beenplaten met daartussen onregelmatig geplaatste kleine beenplaatjes. De Bekdraden bevinden zich dichter bij de bek dan bij de snuitpunt. Zie verder de herkenningskaart uitheemse steuren. 

Ecologie

Voortplanting

In het natuurlijke verspreidingsgebied vindt de voortplanting  plaats in grote rivieren op delen met een sterke stroming en stenig of grindrijk substraat. In Nederland plant de soort zich niet voort. De soort migreert vanuit zee stroomopwaards in rivieren om te paaien op grindbedden in snelstromend water.

Levenswijze en habitat

Het leefgebied van de spitssnuitsteur bestaat uit diepe, langzaam stromende delen van grote rivieren en estuaria en ondiepe kustzones. Ze voeden zich met macrofauna en vissen die ze met hun bekdraden opsporen in de bodem. In het natuurlijke verspreidingsgebied zijn zowel populaties bekend die uitsluitend in zoet water leven als populaties die migreren tussen zout en zout water (anadroom).

Verspreiding

Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de spitssnuitsteur zijn de Kaspische zee, zwarte zee en Azov zee en de hiermee in verbinding staande rivieren waaronder de Wolga en Donau. Sinds de jaren 90 van de vorige eeuw worden uitheemse steurenverkocht voor tuinvijvers. Sindsdien duiken losgelaten tuinvijverexemplaren met enige regelmaat op. Ook worden uitheemse steuren incidenteel uitgezet in sportvisserijwateren en zijn er mogelijke ontsnappingen uit kwekerijen stroomopwaarts van Nederland. 

Bedreiging en bescherming