Vrijwilliger in beeld: Catharina van der Slikke (“Oma Kikker”)

RAVON beschermt reptielen, amfibieën en vissen. Dit doen we samen met duizenden vrijwilligers;  mensen die vanwege hun passie voor de natuur waarnemingen doen die ons inzicht geven over onze soortgroepen en de natuur in brede zin. In onze nieuwe rubriek “Vrijwilliger in Beeld“ staan zij centraal.

De zesentachtigjarige Catharina van der Slikke is in haar woonplaats Middelburg actief in het Watermolenpark. In januari kreeg ze een koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Reden voor een interview met “Oma Kikker”.

Van de zorg naar de natuur
Na haar werkzame leven in de zorg, is Catharina geworden wat ze altijd al wilde: fulltime natuuronderzoeker. Vanaf de jaren ’60 is ze lid van de lokale KNNV en is ze in haar vrije tijd bezig met het onderzoeken van de natuur. Ze werkte samen met verschillende herpetologen en doktoren van diverse universiteiten: “Ik werkte mee aan een groot landelijk onderzoek naar de groene kikker van Roos Blommers. Hiervoor moest ik bloed afnemen bij de ‘rana exculenta’ (groene kikker), iets waarvoor ik speciale les kreeg om te weten hoe je dat goed en nauwkeurig kan doen. Daarnaast hield ik me ook bezig met onderzoek naar de kleine watersalamander”.

Het Watermolenpark
Daarna kwam de focus te liggen op het Watermolenpark in Middelburg, voor Catharina op rollatorafstand van haar huis. “Sinds 1953 zit hier de rugstreeppad”, vertelt ze. “Samen met Peter Sneltjes, Bas Watel, Els van Adrichem en Kees Musters onderzoeken we de hele biodiversiteit van het park. Niet alleen de rugstreeppad, maar ook de insecten, vlinders, planten en vogels. Alles wat er leeft, brengen we in kaart. “

Lof voor de gemeente Middelburg
Natuurlijk is het in kaart brengen van soorten de eerste stap, maar soms zijn er maatregelen nodig om de soorten te laten overleven. “Hiervoor werken we nauw samen met de gemeente Middelburg, die ons geen strobreed in de weg leggen. Alle maatregelen die nodig zijn, worden doorgevoerd.” Catharina is vol lof over deze waardevolle samenwerking: “De gemeente verdient een ontzettend groot compliment”.

Leeftijd is maar een getal
“Omdat ik inmiddels 86 ben, kan ik niet meer al mijn ideeën zelf uitvoeren. Maar gelukkig sta ik er niet alleen voor. Want zonder uitvoerende krachten en meedenkers kan dit niet.” Wat ze nu bedenkt, voeren anderen uit: “Maar wat ik wel nog kan doen, doet ik samen met de groep: straks wanneer de insecten gemonitord worden, worden de vallen naar mijn huis gebracht. Samen gaan ze dan alles determineren. Of ik ga met de microscoop aan de slag.”

De schoonheid van de natuur
Metamorfose fascineert Catharina enorm. Ze heeft grote bewondering en verwondering voor alle  ontwikkeling in de natuur: “De filosofie van het leven begint in het water. Als je over het leven wil leren, moet je in het water kijken. Kijk maar naar de kokerjuffer. Hoe die zich gedraagt, het is net een tijger! Met zijn poten uit die koker klimmen en hoe met zijn potten zijn voedsel bij elkaar krijgt.” In de stem van Catharina hoor je dat ze geniet van de schoonheid van de natuur.

Scootmobiel
Op onze vraag wanneer Catharina tevreden is, antwoordt ze vol overtuiging: “Altijd! Ik geniet van de dingen die ik nog kan. En als je iets niet meer kunt, moet je dat niet meer willen. Het leven accepteren en daar het beste van maken, dat doe ik. Als kind heb ik nooit een driewieler gehad, maar nu wel: een scootmobiel!” En zo geniet Catharina van het leven.

Foto: Onderscheiding Catharina (Omroep Zeeland).