Graskarpers worden in Nederland uitgezet voor de bestrijding van waterplanten, ze planten zich hier niet voort.

Herkenning

De graskarper (Ctenopharyngodon idella) is een karperachtige (Cyprinidae) met een torpedovormig lichaam en bruingroene flanken. De grote schubben zijn zwart omrand waardoor er op de flank een nettekening zichtbaar is. Graskarpers kunnen tot 112 cm lang worden. Karper en kopvoorn vertonen overeenkomsten met graskarper. Het onderscheid met karper kan gemaakt worden doordat deze bekdraden heeft. Bij kopvoorn is de rand van de anaalvin bolrond terwijl deze bij graskarper recht is.

Ecologie

Voortplanting

In het natuurlijke verspreidingsgebied trekken graskarpers stroomopwaarts naar sneller stromende rivierbodems om te paaien boven zand, grind of rotsen. Voor de ontwikkeling van de eitjes zijn watertemperaturen van rond de 25 graden van belang. In Nederland planten graskarpers zich niet voort door het ontbreken van dergelijke omstandigheden. 

Levenswijze en habitat

Graskarpers zijn gedeeltelijk stromingsminnend en leven van nature in grote riviersystemen en de daarmee verbonden wateren. Jonge graskarpers voeden zich met watervlooien en macrofauna. Naarmate ze groter worden schakelen ze over op waterplanten. Bij een lengte van 10cm zijn ze nagenoeg geheel vegetarisch.

Herkomst en verspreiding

Het oorspronkelijke leefgebied van graskarper bevindt zich in de grote rivieren met hoge zomertemperaturen in Oost-Azië en Oost-Siberië. Omdat het voedsel hoofdzakelijk uit zachte waterplanten bestaat is de graskarper wereldwijd uitgezet om overvloedige ontwikkeling van waterplanten te bestrijden. In Nederland is de graskarper in 1968 voor het eerst uitgezet met dit doel. In de decenia daarna zijn er honderduizenden graskarpertjes uitgezet verspreid over Nederland. 

Bedreiging en bescherming

Monitoring en trends

Binnen het landelijk Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen, onderdeel van het Netwerk Ecologisch Monitoring (NEM), worden gegevens verzameld om te volgen hoe het gaat met de zoetwatervissen in Nederland. Voor een aantal soorten wordt gericht gezocht door vrijwilligers in door RAVON geselecteerde kilometerhokken. Daarnaast worden gegevens gebruikt die verzameld zijn middels andere monitoringsprogramma's (o.a. KaderRichtlijn Water), projecten en losse waarnemingen (Telmee.nl of Waarneming.nl). Op basis hiervan kunnen verspreidingstrends bepaald worden. Wil je hier zelf een bijdrage aan leveren, dan kun je voor meer informatie kijken op Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen.