Herkenning

De Italiaanse kamsalamander is in vergelijking met de inheemse kamsalamander steviger van bouw, met een grote en brede kop, krachtige poten en een meer gedrongen lichaam (zie herkenningskaart). De buikzijde is oranjegeel met grote ronde zwarte vlekken, die onscherp begrensd zijn. De dieren hebben meestal geen of weinig witte stipjes op de zijkant van het lichaam. De kam bij mannetjes van de Italiaanse kamsalamander is vaak minder hoog dan bij de kamsalamander. De rugkam van de Italiaanse kamsalamander is meestal duidelijker gescheiden van de staartkam en vaak minder sterk getand dan die van de kamsalamander.

De Italiaanse kamsalamander en de kamsalamander vormen hybriden die vruchtbaar zijn, waardoor er soms dieren worden gevonden, die niet in het veld gedetermineerd kunnen worden. Het is dan ook belangrijk om foto’s te nemen van zowel buik, rug als flank van elk individu en deze aan de waarneming toe te voegen.

Ecologie

Voortplanting

Van de Europese kamsalamandersoorten heeft de Italiaanse kamsalamander de breedste ecologische amplitude als het gaat om de keuze van voortplantingswateren. In de periode april tot juni zijn de volwassen dieren in ieder geval in het water aan te treffen. De eieren zijn wit en zijn evenals de larven niet van die van de kamsalamander te onderscheiden.

Levenswijze

Er is relatief weinig bekend van de landhabitat. In Nederland maakt deze soort gebruik van hetzelfde habitat als de kamsalamander. Vaak in wat diepere, vegetatie- en licht voedselrijke, niet verzuurde poelen en plassen op landgoederen, in beekdalen en in het rivierengebied. In loofbossen en kleinschalige cultuurlandschappen. 

Voedsel: muggen- en libellelarven, regenwormen, kokerjuffers, watervlooien en kreeftjes. Ook eitjes en larven van amfibieën en vissen. 

Verspreiding

De Italiaanse kamsalamander kan concurreren en hybridiseren met de (inter)nationaal strikt beschermde inheemse kamsalamander. De nakomelingen zijn bovendien vruchtbaar, waardoor de vermenging door blijft gaan. Dit doet zich ook op de Veluwe voor en op een aantal plekken zijn nog slechts genetische sporen van de eertijds aanwezige inheemse kamsalamanders terug te vinden. Dit vormt een serieuze bedreiging voor de inheemse kamsalamander. Om een vinger aan de pols te kunnen blijven houden, zijn uw waarnemingen heel belangrijk. Daarnaast is RAVON betrokken bij diverse gerichte onderzoeken naar verspreiding en mate van hybridisatie in opdracht van het ministerie. De Italiaanse kamsalamander is een exoot in Nederland en daarom niet beschermd.

Bedreiging en bescherming

De Italiaanse kamsalamander is een exoot in Nederland en daarom niet beschermd. De soort kan concurreren en hybridiseren met de (inter)nationaal strikt beschermde inheemse kamsalamander. De nakomelingen zijn bovendien vruchtbaar, waardoor de vermenging door blijft gaan. Dit doet zich ook op de Veluwe voor en op een aantal plekken zijn nog slechts genetische sporen van de eertijds aanwezige inheemse kamsalamanders terug te vinden. Dit vormt een serieuze bedreiging voor de inheemse kamsalamander. Om een vinger aan de pols te kunnen blijven houden, zijn uw waarnemingen heel belangrijk. Daarnaast is RAVON betrokken bij diverse gerichte onderzoeken naar verspreiding en mate van hybridisatie in opdracht van het ministerie. 

Monitoring en trends

CBS berekent geen trends voor deze soort. Monitoring kan op dezelfde wijze als bij de kamsalamander.