De Wolgasnoekbaars (Sander volgensis) behoort tot de familie van de baarzen (Percidae). De soort lijkt sterk op de uitheemse, ingeburgerde snoekbaars.

Herkenning

De Wolgasnoekbaars (Sander volgensis) behoort tot de familie van de baarzen (Percidae). De soort lijkt sterk op de uitheemse, ingeburgerde snoekbaars (Sander lucioperca). De Wolgasnoekbaars is te herkennen aan de ongeveer zeven verticale, donkere strepen op het lichaam. Deze strepen lopen verder uit over de flanken, zijn duidelijk afgebakend en contrastrijker dan die van de 'gewone' snoekbaars. Bij de snoekbaars zijn vaak acht of meer strepen zichtbaar, maar deze reiken doorgaans niet tot aan de zijlijn en zijn minder contrastrijk. Verder zijn er nog subtiele kenmerken ten opzichte van de snoekbaars. De Wolgasnoekbaars heeft geen vangtanden voorin de bek, de soort heeft 70-83 schubben op de zijlijn (snoekbaars heeft er 80-97), en het kieuwdeksel is bedekt met schubben (onbedekt bij snoekbaars). Wolgasnoekbaarzen blijven daarnaast klein met een maximale lengte van ongeveer 40 cm.

Ecologie

Voortplanting

De Wolgasnoekbaars paait in de periode april tot mei, bij watertemperaturen van 10 tot 22 graden. Het mannetje is territoriaal en maakt een ondiepe paaikuil in de zand- of grindbodem en houdt deze schoon. Vrouwtjes bezoeken het nest kort en zetten 2 à 3 legsels af die direct bevrucht worden door het mannetje. Het mannetje bewaakt en verzorgt het nest totdat de eieren uitkomen.

Levenswijze

De soort heeft voorkeur voor relatief diep, troebel water zonder waterplanten, in de midden- en benedenlopen van rivieren en grotere stilstaande wateren. Jonge dieren leven van zoöplankton, terwijl grotere dieren voornamelijk jagen op kleine vis en ongewervelden. De Wolgasnoekbaars is het meest actief in de schemering, bij zonsopkomst en -ondergang.

Verspreiding

Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de Wolgasnoekbaars omvat het stroomgebied van de Wolga, de Donau (tot Wenen), de Oeral en het Balatonmeer. In Oostenrijk en Duitsland wordt deze soort op steeds meer nieuwe locaties aangetroffen, onder andere in de rivieren de Elbe, Weser en Saale, evenals in verschillende kanalen. In juni 2024 is de soort voor het eerst in Nederland waargenomen.

Bedreiging en bescherming

De wolgasnoekbaars is een exoot en geniet daarom geen bescherming in Nederland.