De schimmel kan worden gevonden in collecties en in wilde populaties door het melden van zieke/dode dieren door een breed publiek (passief) en door actief te zoeken naar de schimmel door het nemen van watermonsters voor environmental DNA (eDNA) analyse (Spitzen - van der Sluijs et al. 2020), of door het nemen van swabs. Deze laatste methode behelst het vangen van een salamander en met een wattenstaafje over de huid strijken om zo te zien met behulp van een PCR analyse óf het dier besmet is met Bsal (Hyatt et al. 2007). Het actief opvolgen van een besmetting met behulp van swabs op een locatie waarvan Bsal bewezen aanwezig is, geeft informatie over het verloop van de besmetting en de impact op de populatie. Het nemen van een eDNA-monster geeft informatie of Bsal in een bepaald water op dat moment wel of niet aanwezig is, maar geeft geen informatie over de besmettingsintensiteit of prevalentie.
Kijk voor een actuele verspreidingskaart op http://bsaleurope.com/european-distribution/.
Nederland
Sinds de ontdekking van de schimmel in 2013 bij de vuursalamander in Zuid-Limburg, is de schimmel ook gevonden op andere plekken bij andere salamandersoorten zoals bij de Alpenwatersalamander (Ichthyosaura alpestris), de kleine watersalamander (Lissotriton vulgaris) en ook bij de kamsalamander (Triturus cristatus) in twee particuliere wateren in Gelderland. Op drie locaties (Berg en Dal, Wormdal en Pepinusbeekdal) in Nederland is Bsal eenmalig aangetroffen. In Berg en Dal is na aantonen van de besmetting geïnvesteerd in opvolging, maar is de schimmel na 2015 niet meer aangetoond. De tuinvijver is ondertussen gedempt. In het Pepinusbeekdal is geen opvolging geweest en na de aangetoonde Bsal besmetting in het Wormdal in 2015 is in 2017 nog een keer bemonsterd, maar werd de schimmel niet aangetoond. In Zuid-Limburg is de besmetting uitgebreid tot Kerkrade.
België
In België werd Bsal vooral vastgesteld in Wallonië, met uitbraken in Eupen (2013), Robertville (2014), Luik (2015), Dinant (2016) en Olne (2020). In België is een nationaal actieplan van kracht (FOD, 2016). Zie ook: https://www.natuurpunt.be/nieuws/de-salamander-etende-schimmel-een-update-20200828.
Duitsland
- Tot dit jaar werd aangenomen Bsal in Europa voor het eerst in Nederland was gevonden. Recent blijkt dat al in 2004 Bsal in Duitsland aanwezig was. Nadat ook in Duitsland rond 2015 aandacht werd besteed aan de sterfte onder vuursalamanders in Nederland meldde iemand zich die in 2004 een massa sterfte van vuursalamanders had geobserveerd, en een dode vuursalamander had gevonden mét de kenmerkende Bsal letsels. Dit dier was bewaard en is onderzocht, waarna Bsal bevestigd kon worden net in Duitsland, vlakbij de Belgische grens (Dalbeck et al. 2018; Lötters et al. 2020)
- De Duitse onderzoekers beschrijven ook verschillende uitbraken van Bsal in kamsalamanderpopulaties die leiden tot achteruitgang in die populaties (Dalbeck et al. 2018; Lötters et al. 2020).
- Bsal is in Duitsland ook aangetroffen in collecties salamanders (Sabino-Pinto et al. 2015).
- Meer lezen: https://www.salamandra-journal.com/index.php/home/contents/1977-volume-56-3
Spanje
In Spanje is een uitbraak van Bsal geweest doordat tijdens een eliminatie actie van invasieve salamandersoorten (Triturus anatolicus en Alpenwatersalamander) in een natuurgebied twee invasieve salamanders positief testten op Bsal (Martel et al. 2020). Dit natuurgebied was dichtbij het leefgebied van één van Europa’s zeldzaamste salamandersoorten (Calotriton arnoldi). Rigoureuze maatregelen genomen om de Bsal infectie te elimineren zijn helaas niet succesvol geweest omdat juveniele, met Bsal besmette salamanders, al de kant op waren gekropen vóórdat de actie begon. Hierdoor was er nog een terrestrisch reservoir en kon de besmetting zich handhaven (Martel et al 2020).
Verenigd Koninkrijk
Nadat in een collectie in Londen in 2015 Bsal was aangetroffen, hebben wetenschappers geprobeerd te achterhalen waar deze besmetting vandaan kwam (Fitzpatrick et al. 2018). Zij konden uiteindelijk 16 collecties traceren waar salamanders vandaan waren gehaald en zij konden bij 11 collecties samples verzamelen. Uiteindelijk bleek dat in zeven van deze 11 collecties Bsal aanwezig was, vier in het Verenigd Koninkrijk, twee in Nederland en één in Spanje.
Dit onderzoek geeft heel duidelijk weer hoe wijdverbreid Bsal is in de hobby collecties en hoe de wereld met elkaar verbonden is. Tevens geeft dit goed weer welke risico’s eraan kleven wanner salamanders in buitenverblijven worden gehouden, of wanneer niet de juiste protocollen worden gevolgd bij het schoonmaken van de verblijven.
Verenigde Staten
De Amerikanen hebben een Bsal Task Force opgericht (www.salamanderfungus.org) en werken aan een nationaal actieplan.